Konkretny schemat instalacji CO to pierwszy problem zaraz powyborcze odpowiedniego kotła grzewczego. Zasadniczo przyjęło się wyróżniać dwa typy schematów instalacji centralnego ogrzewania. Pierwszy otwarty, a drugi schemat instancji co zamkniętej. W codziennej praktyce instalatorskiej można wyróżnić także opcję mieszaną, która łączy cechy układu zamkniętego i otwartego. Którą opcję jednak wybrać, która ma więcej zalet, a która ukryte wady?
Schemat instalacji CO
Schemat instalacji CO otwartej z grawitacyjnym bądź wymuszonym obiegiem wody sprowadzają się do pozostawienia całej armatury grzewczej w bezpośrednim, stałym połączeniu z powietrzem. W schemacie systemu funkcjonuje naczynie wzbiorcze, stanowiące połączenie całej instalacji z powietrzem, dzięki któremu można zabezpieczyć całość instalacji przed przegrzaniem. Zasadniczo naczynie w połowie wypełnione jest wodą, a w połowie powietrzem i stanowi najwyższy punkt każdej instalacji, co wymaga schemat co.
Schemat instalacji centralnego ogrzewania w którym umieszczona jest pompa obiegowa na rurze powrotnej bądź zasilającej powinien uwzględniać również zawór różnicowy. Ma on na celu, w momencie przerwy w dostawie prądu, czy awarii pompy wywołanej innymi czynnikami, uzyskanie możliwości otwarcia zaworu, tak aby obieg mógł być kontynuowany samoczynnie w obiegu grawitacyjnym.
Układ otwarty
Schemat instalacji centralnego ogrzewania w układzie otwartym powinien zalecać aby kocioł grzewczy był podłączony do układu instalacji grzewczej przy użyciu zaworu trójdrożnego bądź czterodrożnego.Układ otwarty zalecany jest dla tych instalacji grzewczych, które opiera się o źródła ciepła takie jak kotły na paliwa stałe czy kominki z płaszczem wodnym. Jest to spowodowane charakterystycznym zabezpieczeniem układu, które jest istotne w przypadku tych źródeł ciepła, które w razie zagrożenia przegrzaniem nie można błyskawicznie odciąć od źródła ciepła.